Halkla ilişkiler eğitimine ilişkin özel ilgimin sebebi şu; aslında bir disiplinin eğitimi iyi verilmediği zaman, eğitim sonrasında iş dünyasına atılan öğrenciler bu durumun sıkıntılarını birebir yaşıyorlar ki bu durum beni ziyadesiyle üzüyor.
Eğitim sistemimizdeki hataların bedeli daha sonra ilave kurslar ve hizmet içi eğitimlerle giderilmeye çalışılıyor ki bu işin maliyetleri, harcanan para, zaman, emek belki de en önemlisi olan insan psikolojisinde bıraktığı hasarlar da beni üzüyor.
Gelelim halkla ilişkiler eğitiminin ilk sorununa :
Sorun 1 : Medya sektöründeki yöneticilerin belli bölümünde var olan “ İletişim Fakülteleri’ndeki halkla ilişkiler öğrencileri sektörün beklentilerini karşılayamıyor” algısı
Burada tartışılması gereken önemli bi kronu şu : Sektörün beklentiden kast ettiği nedir ? Sektör temsilcileri eğer şunu kastediyorsa “ Biz fakültelerden gelen öğrencilerin sektör bilgisi olarak donanımlarından şikayetçiyiz. Kurumumuza geldikten sonra biz kendilerine tekrar belli miktarda para harcıyoruz, emek harcıyoruz.” Bu durumda hepimizin eğitimimizi sorgulamamız ve nerelerde eksik olduğumuzu bulmamız boynumuzun borcudur.
Ancak kastedilen eğer özellikle bazı gazetecilerin dile getirdiği gibi “ Yeni mezunlar geliyor, sektörün gerçeklerinden habersizler, bize etikten bahsediyorlar. Ben dediğimi sorgulamadan yapacak çalışan arıyorum. İletişim Fakülteleri’nde bu öğrencilere sorgulama, etik değerler gibi unsurlardan bahsediyorlar. Oysa ki benim iyi uygulamacılara ihtiyacım var. Bu anlamda yeni mezunlar bana uygun değil” diyorsa, burada bunu söyleyen kusura bakmasın ama bu düşünceye sonuna kadar karşı çıktığımı belirtmek isterim.
